Tevfik Ümit İsmail Kerim harikalar diyarında
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, pireler berber iken develer tellal iken?
Binlerce yıllık insanlık tarihinin çözülemeyen sırrıdır ayrı düşmek. Sınavın cilvesi bu olsa gerek. Ayrı düşüp çatışmaya mı gidilecek yoksa bütünleşip sevgiye mi gidilecek. Habil ve Kabil’den başlayan ayrı düşme yolculuğunun sonuçlarını hep birlikte görüyoruz. Temizler, paklar elbette ayrılacak…
Görüldüğü üzere dünyada bugüne kadar iyiye doğru bir yolculuk olmadığına göre hep ayrı düşülmüş. Savaşlar çatışmalar almış başını gitmiş, kim bilir kaç sefer dünya savaşlarında insanlık kırılmış gitmiş.
Kimi ülkede şucu çıkmış bucu çıkmış kimisinde sağcı çıkmış solcu çıkmış kimisinde müslüman çıkmış gavuru çıkmış kimisinde başka bilmediğimiz ayrı düşmeler çıkmış. Kiminde kömür madenleri çıkmış, kiminde pirinç tarlaları çıkmış kimi ülkelerde prensesler çıkmış. Çıkmış ha çıkmış durmuş. Filmlere bile konu olmuş hep…
Sınav bu olsa gerek insanlık ayrı düşmüş ve düşmüş durmuş…
Yunus emre hazretlerinin dediği gibi
Gelin tanış olalımİşi kolay kılalımSevelim sevilelimDünya kimseye kalmaz
Olması gerekeni gören gözlerin içine sokmuş hazret. Yolculuğun nasıl olması gerektiğini şifreli ve şifresiz olarak gözümüze gözümüze sokmuş sağolsun. Bizler zor olanı göğüsleyemeyip tanış olamadan ilerliyor zamanımız. Dünya kimseye kalmaz bakalım nereye kadar…
Mevlâna ve Ebu Said hazretlerine atfedilen şu satırlarda,
Gel, gel, ne olursan ol, yine gel,İster kafir, ister mecusi,İster puta tapan ol, yine gel,Bizim dergahımız, ümitsizlik dergahı değildir,Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da, yine gel…Şu toprağa sevgiden başka bir tohum ekmeyiz biz…Beri gel, beri ! Daha da beri ! Niceye şu yol vuruculuk?Mademki sen bensin, ben de senim, niceye şu senlik benlik…Ölümümüzden sonra mezarımızı yerde aramayınız!Bizim mezarımız âriflerin gönüllerindedir.
Demiş hazretler. Hangisi demiş hiç önemli değil ama kısaca ayrı düşmeyin demiş.
Hazretler hep yolu göstermişler anlayanlara yada anlamak isteyenlere…Nereye kadar gidecek bu ayrı düşmeler bilemiyoruz ama ortada koskoca zulüm aldı başını gitti. Tabiri caizse dünyanın çivisi çıktı dostlar…
Medyada yönlendirilene bakıp savaşın tarafı oluyoruz ister istemez. Ayrımcılık yaparak zulmünde tarafı oluyoruz. Malkom X medya ile ilgili bir yazısında, ”Eğer dikkatli olmazsanız medya sizin iyi insanlardan nefret etmenizi, kötü insanları ise sevmenizi sağlar” diyor. Dikkatli bakmazsak medya suçluyu masum olarak gösterebilir. Ve ister istemez malesef biz hakkı gerçek manada göremeyip zülme rıza göstermiş oluruz. Ayrı düşmeler her yerde her sahada mevcut, kılcallarımıza kadar işlemiş artık.
Dünyanın her yerinde yıkım, her yerinde zulüm her yerinde keşmekeşlik son sürat ilerliyor. Freni patlamış kamyon gibi değil adeta gökten düşen meteor gibi…
Ahhh büyük melekler ne hallerde…
Bi bakıyoruz, uygur türklerinin çocukları yıllardır perişan haldeler. Kınama mesajı dahi atamıyoruz zaten haberimiz bile yok.
Bi bakıyoruz afrika coğrafyasında çocuklar perişan. Kimin umurundaki afrikada doğmasalardı diyeceğiz neredeyse.
Bi bakıyoruz suriyede çocuklar perişan halde. Göç üstüne göç yapıp yollarda denizlerlerde telef oluyor.
Bi bakıyoruz filistinde çocuklar perişan. Büyük melekler Sisavaşın altında ezilmiş kalmış.
Bi bakıyoruz ülkemizde çocuklar perişan, büyük melekler perişan. Hastaneye gidememekten perişan, hapishane duvarlarını izlemekten perişan…
Bi bakıyoruz savaş olmayan herhangi bi batı ülkesindede bile büyük melekler perişan. Savaş illa bomba ile topla tüfekle yapılmıyor ki…Aile şiddeti gören yada eşler arasında geçimsizlikleri gören yürekler hep perişan.Ayrı düşmeler kutuplaşmalar sonucunda aile içinde yaşanan kavgalar bile çocukların ruhlarında bomba etkisi yapabiliyor.
Heyhat… bizde kolaycı olduğumuzdan midir bilemiyorum sadece bize gösterilenleri görüyoruz.
Ama’sız fakat’sız bütün çocuklar masumdur ve melekler ellerine su dökemez…
Yüreğimiz varsa bütün savaşlara hayır diyelim.
Bu dünya kimseye kalmazYürüdük gece gündüz,Yol budur bitmezAyrı düşme herşey birBir olalım ölmesin ruhumuzToprak bir, hava birAğaç bir, güneş birTohum birÇocuk bir.
Zulm ile abad olanın ahiri berbat olur.
Ama’sız fakat’sız bütün çocukların ölümüne dur diyemiyorsanız en büyük zalim kendinizsinizdir…
Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.
Yorumlar (0)