Yolcu Tv Haber

 

                             

Mustafa Muharrem  / Şair-Yazar                             

Biz karpuz kabuklarının ihanet yeteneğinden medet bekleriz. Sonra da geçen yaz günleri için hayıflanıp ömrümüzün bize daha kaç kışı rüşvet vereceğinin hesabını yaparız  hayatın hep bizim amigomuz olmasını isteyerek.           

Kaydırak oynamayı sevmemiz bundan: Ayakları yerden kesme hobisi, hepimizin içimizde yaşattığı yok etme yaratığıdır çünkü ve dünyayı açıklamak, biraz da bu imha uykumuzu besleyen rüyaların hayatın yakasına yapışmasıdır.          

Mevsimlerle ilişkimizin matematiği  dengelere göre makyajı gerektirirken zaman bize uyum emirleri yağdırır. Biz bu talimatlara, günün hakimiyeti karşısındaki kulluk performansı ve puanına gerçek adı koyarız. Arkamızda mevsimler dimdik korur bizi.          

Çok basit mazeretlerin dizi dibinde kıvrılır; saçlarımızın okşanmasını ise nedenlerin şefkatine bırakırız: Devam fikri. Bu, insanlığımızın somutlaşması; ruhumuzun bize özgü ekstralardan canlılığın şımartılması uğruna feragat etmesi; hatta, yaşamın o zorba tafralarına ilkeleri bedava verecek denli ucuza gitmesidir.    

Satılık ilanımız, mevsimlere gösterdiğimiz ilginin afişi olarak gezer elden ele. Ne kadar çok kişiye fiyatımızı söyleyebilirsek pazardaki dolaşım sarmalımız o ölçüde organize olacak; o ölçüde  kudret  bayraklarıyla donanacak ve o ölçüde inandırıcı kamçıları akıl küheylanına tattıracaktır. Pazara çıkmak, hayata kendini ispiyonlamaktır. Ve pazarın burnu, geleceğin kokusunu çabuk alır her yerde. Ve pazarın görme organı, gerçeklerdir. Ve Pazar için doğru yoktur. Ve pazarı olan, mevsimleri eğlendirme ustasıdır dünyanın bütün noktalarında .         

Turfanda yalan yetiştirmek mahareti oranında güzü de oyalarız ilkyazı da: Kış  bizim  uzun namlulu hırsımızdır; yaz düşüklüklerimizin şarjörü. Bu yüzden parmaklarımızı dünyaya zavallılığımızı geçiren iletken kablolar olarak döşeriz varlıkların ve anlamın o tuhaf trafosundan aldığımız akımla.          

Şebekeler çeker ve yüceltir bizi. Toplumsallığımız, dilselliğimiz şebekeleşme seyrinde yolumuzu bekleyen haydutlardır: Haraçlarını öderiz aksatmadan. Alkışlanmak da anlaşılmak da bu korsanların zimmet defteri kayıtlarıdır. Beğeniliyorsak, dünya gardiyanı bizden razıdır.          

Biz mevsimlerin ahlakını ahlak edinir; gökkuşağının vaadlerini binilecek tren belleriz. Son istasyon hep ertelendiği için rayları uzatmakla, bilet kontrollerinden arsalar açmakla ve esirgenmiş dertlerin derman ihtimallerini lüks vagon yapmakla geçiniriz. 

Mevsimlerin rengi bizim çıkarlarımızın boyasındandır ya, bu evrensel yasayı kandilimize yakıt, göğsümüzde arma, cebimizde adres biliriz. Bütün telefonlarda yalnızlığımızın vahşeti öter dostane muhabbetin cılız forvetini çalımlayarak.Bütün lambalarda bizim lütfumuz ışıldar karanlık kardeşlerimize.       

Haziranı  kaldırırız ortadan aleyhimizde tanıklık yapmaması için, temmuzu korkuturuz böylelikle. Çünkü ağustos bizim kölemiz olacaksa mevsimlerin başına açtığımız işler yankılanmalıdır. Çünkü  pervasızlığımız, zamanın bizden başka bir efendiye tapınmamasının tek teminatıdır. Ne vişnenin söyledikleri umurumuzdadır, ne mehtaplı bir yaz gecesinde yakamozların yüreklerimize fısıldadıkları. Ne çuval içinde dudaklardan kaçırdığımız bir şarkı kadar dramatik neşeleri eksiltiriz adımlarımızdan; ne omuzlarımızın gökleri taşıma hakkına saygı duyarız. Yanılgılarımız, intikam peygamberinin kitabı; kelimelerimiz  hinliğimizin baltalarıdır. Mevsimin buyrukları, gemimizin omurgasıdır çünkü. Çünkü dağların bilge heybeti bile bizim tüccarlığımızdan kurtulamaz.   

Biz insan isimli karton kaygılar! Biz kardeşlik ünvanlı fitne festivalleri! Biz hayat amblemli sinsi geometriler! Biz mevsim leşlerini kabzesine çentik atan ucuz silahşörler!