Şair-Yazar Mehmet Şirinefe Yazdı: Baht
Mehmet Şirinefe / Şair-Yazar
Ne küsersin bahtına bilirmisin sonunu.
Ne çok sevin ne üzül takdir sana haktan bu.
Daha işin başında ümitsizlik ne diye.
İsyan şirke götürür kendine gel kendine.
Hep um bir çok şey iste ne geçerse gönlünden.
İsteyeni çok sever seni yoktan vareden.
Bilmelisin karanlık sonsuz değil geçici.
Güne gebe geceler vardır biraz müddeti.
Müsadesiz izinsiz alemde yok hareket.
Hepsine öğretilmiş türlü türlü marifet.
Ânı gelince tohum köklenir yapraklanır.
Cemre denen izinle topraktan kanatlanır.
Kurdun kuşun sineğin kendine has eşgâli.
Zihninin ezberinde gıdası nedir belli.
Her birinde bir korku misli zıt olsa bile.
Küçücük bir karınca azrâil olmuş file.
Şu alemde ne varsa ademde mevcut hepsi.
Gönülsüz göz ne bilsin olmuş nefsin kölesi.
Sadakat ve liyakat kaybolduysa toplumda.
Olur mu hiç adalet haksız güçlü olursa.
Farkındaysan günümüz çok hızlı çabuk geçer.
Kalabalıkta yalnız acınası yürekler.
Herkesin bir dini var bir de putu üstelik.
Bilge pozunda kendi seninkisi cahillik.
Medeni ol medeni ağzında hep aynı lâf.
Sorsan devir değişmiş bakışları bir tuhaf.
Yaşar bir tek kendine veren eli unutmuş.
Savrulmuş insanlıktan hayvandan beter olmuş.
Hâlbuki bir düşünse şöyle bir silkelense.
Ben melekten üstünüm üstünüm diyebilse.
Hâkim olan nefsine atabilse bir tokat.
O zaman iki dünya her ikisinde de rahat.
Kazanılmış ahiret en büyük zenginliktir.
İsyansız bir fakirlik büyük şükür nimettir.
Misalsiz bir güzellik adı cennet denen yer.
Miraçta âşikâre gördü onu peygamber.
Sabır şükür ve imân ulaştırır menzile.
Zikir unutmamaktır ALLAH'ı bir an bile.
