BAŞINA DÖNDÜĞÜM
TRT türkü açık, bir anons; “Şimdi Ettiler dost nazarında, Esir göze kaşa beni” türküsünü dinleyeceksiniz.”
Feyzi Halıcı Ağabey’in bütün şiirleri güzel de bu şiir başka bir güzel. Beste Mürsel Sinan.
Ettiler dost nazarında,
Esir, göze, kaşa beni,
Sorgusuz can pazarında,
Yazdılar en başa beni.
Boyum yüce arşa-değin,
Gücünüz yeterse eğin!
Meyil vermiş bellemeyin,
Acı pişmiş aşa beni.
Efkârım zor gelir dile,
Sözüm, sohbetim mert ile,
Nice olunmaz dert ile,
Koydunuz baş başa beni.
Yok bu işte sayım, suyum,
Gönülce olmalı uyum,
Ben toprağın tohumuyum,
Ekmeyiniz taşa beni.
Ateş değse çam dalına,
Demir döner at nalına,
Kızgın haset mangalına,
Yapmayınız maşa beni.
Kimler düşüme girdiler,
Dal misali devirdiler,
Gam yüküydüm çevirdiler
Gözden akan yaşa beni.
Feyzi Halıcı
Ardından Aşık Reyhani’den alınan bir Emrah türküsü;
Bugün sabah ile visal-i yardan
Bana bir haber var inceden ince
Ol zülfü zer tar-ı hayal-i yardan
Bir buy-i eser var inceden ince.
Olmak ister isen muhabbet pezir
Zincir-i hevaya gel olma esir
Sen de aşık olup var şu bezme gir
Bak gör ki neler var inceden ince.
Ey Emrah aldanma sen bu laneye
Düşme dam-ı dehre sunan daneye
Külbe-i fen derler bu karhaneye
Bin türlü hüner var inceden ince.
Reyhani Ağabey Şah döneminde İran’a gidiyor. “Bu türküyü oradaki aşıklardan dinlemiştim” demişti.
Türk Dünyası aşıkları ile anlaşıp anlaşamadıklarını sormuştum “Anlaşır gibi yapıyoruz” demişti gülerek.
Ardından bir güzel uzun hava;
Hangi dağın ardındasın sevdiğim
Oyannıya dönem dönem ağlıyam
Bir mektup yolla ki kurban olduğum
Yüzlerime sürem sürem ağlıyam
Ya bir komşularda ya bir dosttaysan
Bir şeye üzüldün kara yastaysan
Yataklara düştün ağır hastaysan
Karaları giyem giyem ağlıyam
Kızıltuğ’um gurbet elin yolunda
Nazlı yarinen ayrı düştük sonunda
Sen öldüysen neyim kaldı sılada
Gurbet elde duram duram ağlıyam…
Biz dağlara gidelim efendim. Onların almadığı yükü biz almışız. Onlar da bizi hoş tutarlar inşallah.