BEN AŞKA AŞIK OLDUM

Ben aşka âşık oldum, yandım, kül oldum,

Her nefeste “Yar” dedim, benlikten sol oldum.

Ne dünya malı kaldı, ne de gönül dârı,

Bir aşk ateşiyle yandım, buldum Hakk yârı.

Gözümde ne cennet var, ne de cehennem,

Sevda bir nurdur, dostum, yanar her dem.

Ben aşkın kulu oldum, aşkın bendesi,

Aşk, Hakk’a giden yolun en derin sedası.

Geceleri secdede yanar gönül kandil,

Her “Hu” deyişimde ararım bir delil.

Dert sandım, devaymış, aşkın yâresi,

Beni yakan değil, dirilten çaresi.

Ne gam bana, ne tasa, ne de endişe,

Aşk ile yazılmış kaderim, fişe.

Bir damla gözyaşı düştü secdeye,

Deniz oldu gönlüm, sığmaz geceye.

Ben aşka âşık oldum, sensiz olamam,

Bir an O’nsuz kalırsam, nefes alamam.

Her zerrem “Ya Rab” der, canımda nida,

Aşkınla yanarım, ey Sultan-ı Hüdâ.

Bir yel esti gönlümden, “Gel!” dedi bana,

Aşkın sesi dokundu her can damarıma.

Bir ben vardım, bir benlik, hepsi eridi,

Yoklukta varlık buldum, gönlüm dirildi.

Ne makam isterim, ne taht, ne tâc,

Benim sultanım aşk, bana o hacc.

Yüreğimde tavaf eder aşkın nuru,

Kalbim Beytullah, içimde huzuru.

Her yanan gönül bilir, aşkın sırrını,

Bir “Hu” yeter çözmeye her fırrını.

Nefs ölür, can dirilir, gönül saf olur,

Kim Hakk’a ererse, o ârif olur.

Ben aşka âşık oldum, hâlim budur,

Aşkın defterinde ismim sudur.

Ne dünya kalır, ne de dünyevilik,

Aşkta bulur insan hakikî iyilik.

Bir damla oldum, aktım ummana,

Bir “Yar” dedim, sığındım Rahman’a.

Ne yandım derim, ne söndüm ben,

Aşkınla oldum benlikten men.

AYDIN DÜNYA EFELERİ YÖRÜK TÜRKMEN FEDERASYONU BAŞKANI